safari, einde kinder- en start kraamafdeling

Donderdag had ik een halve dag gewerkt omdat we in de middag naar het zuidwesten gingen voor de safari. Na een busrit van 7 uur kwamen we aan bij een gasthuis. Vrijdag gingen we richting het nationaal park met de safaricar. We zijn 3 uur daargeweest.En veel verschillende dieren gezien.
Het leukst waren de olifanten. In het begin zagen we een olifant op 300 meter afstand en vonden we al helemaal geweldig. Maar uiteindelijk hebben we een olifant heel dichtbij gezien. Er waren 3 olifanten bij elkaar en op een gegeven moment kwam er 1 naar ons toe lopen. Eerst hartstikke leuk, maar hij stopte niet met lopen..toen knepen we hem tog wel een beetje.. en bij 10 meter afstand is onze chauffeur toch maar snel weggereden... Je weet maar nooit met die beesten...

Maandag was mij laatste dag op de kinnderafdeling. Vond het toch we jammer omdat het wel iedere dag leuker werd..Maar had ook zin in een nieuwe afdeling.

Dinsdag ging ik samen met een vrouw van de organisatie naar de nieuwe afdeling. Maar goed dat ze met mij meeging, want nu zag ik pas hoe groot het ziekenhuis is. Het bestaat uit meerdere blokken die verbonden zijn met een pad in de buitenlucht dus. En alles staat natuurlijk heel onduidelijk aanngegeven, tenmiste ik snap er weinig van..

De kraamafdelig is 1 ruimte waar 36 bedde zijn. Aan de ene kant 16 bedden voor de moeders voor de geboorte en aan de andere kant de moeders met de baby's.
Bij de ene kant zitten er aan de voeteneinde mandjes, waar de baby's vooral snachts in slapen. Het lijken net wasmanden..

Elke ochtend om 8 uur word het volkslied afgespeeld in heel ziekenhuis. Iedereen gaat dan staan met de handen langs het lichaam, ook al voelt de patient zich helemaal niet lekker.

Woensdag ochtend in de verloskamer geweest, helaas heb ik de geboorte niet kunnen zien, volgende week ga ik opnieuw, dus zal het dan gaan zien!

Gister voor het eerst een keizersnede gezien.
Op de gang zag ik een vrouw op de brancard, dus ik vroeg waar ze heen ging en hoorde dus dat ze naar de operatiekamer ginng, ik vroeg of ik kon kijken en dit was mogelijk. We hebben nog een tijdje op de lift gewacht en het duurde even voordat we in de operatiekamer waren omdat er veel mensen op de paden waren..
Eenmaal in de operatiekamer merkte ik dat het spoed was. Ineens werd er heel snel gewerkt en vanaf dat het mes erin ging, twee minuten erna was de baby eruit. De baby toonde geen reactie en er werd meteen mee weggerent naar een ruimte ernaast.
Ik ging ook kijken bij de baby, ze hebben uiteindelijk 25 minuten gereanimeerd, maar het kind was helaas overleden..Na een zwangerschap van 39 weken.
Nadat ze gestopt waren met reanimeren ben ik weer teruggegaan naar de operatiekamer. Ik vroeg of de moeder het al wist, dit was niet zo.
Ik zag ook dat ze regelmatig wat vroeg en dat de assistenten een vragende blik teruggaven..Eenmaal op de recovery werd het verteld.
Een uur nadat ze gestopt waren met reanimeren werd de baby nog schoongemaakt en in een laken gewikkeld. En toen kwam er een man met een vierkante kartonnen doos, waar de baby werd ingelegd en werd er mee weggelopen..Was erg cofronterend om te zien, alsof hij met een pakketje wegliep..
De moeder ging na de recovery weer terug naar de afdeling en lag ze dus tussen de huilende baby's. Lijkt me verschikkelijk voor haar en zal ze elke keer hopen op een wonder dat het haar baby is die huilt...

Vanndaag heb ik opnieuw een keizersnede gezien, gelukkig liep dit wel goed af. Al duurde het wel lang en was het moeilijk om de baby erruit te trekken, aangezien hij in een stuitligging lag.

Ook wel vreemde dingen gezien op de operatiekamer, zo was een jonge knul, (de asistent van de operatieassistent volgens mij) aan het filmen met zijn mobiel. Al deed hij dat wel stiekem volgens mij, want hij deed het achter iemand rug...
En is de hygiene natuulijk ook in de operatiekamer minder.. Zo zat er een dikke vlieg op de buik van de moeder, gelukkig was dat na het sluiten van de wond!
De operatekamers zijn zoiezo heel anders natuurlijk. Zo hebben we in nederland apparte kamers met sluizen. Maar hier is het in 1 open verbinding met de buitenlucht..
De recovery kan je eigenlijk geen recovery noemen, het is een ruimte aan de OK vast waar je ook binennkom voordat je geopereerd word en is er plek voor 2 patienten en dan een plek voor de pasgeboren baby's.

De vaders zijn trouwens niet bij de moeders aanwezig, die komen pas met bezoekuur na de geboorte. Ik vroeg hoe dat is als de bevalling thuis is, de verpleegkundig snapte eerst niet wat ik bedoelde,thuis???? Hier doen ze daar dus niet aan..Toen ik zei dat dat in nederland normaal is , keek ze erg vreemd op.

Bij de verschillende blokken zit ook continue vrouwelijke bewakinng. Bij dit blok waar ik nu zit, is de vrouw erg streng en word iedereen geconntroleerd waarom je daar naar binnen wil. De eerste dagen moest ik dan ook steeds mij brief met informatie laten zien, maar nu ken ze mij gelukkig en kan ik zo doorlopen.

Op de kiderafdeling had ik trouwens ook nog het verzorgen van een grote wond gezien op de stuit en groot daar bedoel ik mee: 15 bij 15 cm tot op het bot. Nou heb ik al wel eerder deze wonden gezien, maar de verzorging was wel heftig om te zien. De wond was gekomen doordat de jongen iedere dag op zijn rug ligt. In Nederlannd zouden we dan allerlei acties doen, zoals: speciaal matras, wisselligging en gespecialiceerd wod verpleegkudige inschakelen. De algemeen verpleegkudig ging de wod verzorgen.
Als je normaal al naar zo'n wond wijst vergaat iemand al van de pijn, maar hier werd er hardhandig verzorgd. Na verwijderen van verband, ging de verpleegkunndige de wond schoonmaken met gaasjes en water. Dit deed ze niet zacht, maar zegig flink in de wond poetsen... Wat had de jogen een pijn. Na 15 minuten pooetsen sneed ze nog wat dode uit weg en strooide ze poeder in de wond. Hierna afdekken met gaasjes en tape. En drie dagen later werd de wond pas weer verzorgd...

Morgen heb ik vanuit de organisatie geregeld een medical camp.
Dit houd in dat arme mensen naar een plek komen waar we met de andere medische vrijwilligers controles gaan doen, en dit is gratis voor de mensen en kunnen ze zich laten checken. Zo meten we de bloeddruk en bloedsuiker en onderzoekt een arts de mensen.

Vorige week heb ik nog bij mijn andere blog foto's geplaatst, bij deze zal ik ook nog wat gaan plaatsen.
Dit weekend laatste weekend met Nanna, want maandag verlaat ze Sri Lanka.. :(