eerste verslag vanuit Sri Lanka!

Eindelijk kan ik mijn eerste reisverslag typen! Ik heb nog geen internet op mijn tablet, dus nu maar vanuit een internetcafe. Ik zal het proberen kort te houden maar ik heb zoooo veel te vertellen...

Maandag was het dan zover, nadat ik afscheid van me ouders had genomen, ging ik de douane door. Vanaf dat moment besefte ik dat ik er nu echt een tijdje alleen voor stond.
Na twee goede vluchten en een goede overstap, wel met wat vertraging lande ik in Sri Lanka en stond daar een man op mijn te wachten en gingen we naar mijn gastgezin. Wat een ander bleek te zijn dan ik van tevoren had doorgekregen.
Ik dacht ik zal om 5 uur s'nachts nog niet zoveel zien, maar dat was niet het geval! Ik keek me ogen uit wat er allemaal gaande was op straat.
Honden die in het midden van de straat slapen, een busje vol geladen met honderden kokosnoten, mensen die lopen met vissen van 1.5 meter en heeelll veell verkeer, waardoor er regelmatig word getoeterd en het grote licht word gebruikt voor mensen die geen licht hebben.

Ik zit samen met Nanna uit Denemarken in het gastgezin, wat erg leuk is.
De eerste dagen sliepen we samen op een kamer, maar sinds gister heb ik mijn eigen kamer, wat wel fijner is.
De badkamer is wel erg klein en is het goed oppassen dat ik niet alles natmaak tijdens het douchen.

De eerste dagen waren best moeilijk omdat mijn engels nog niet zo goed was, maar dat word gelukkig steeds beter en denk ik ondertussen al in het engels en heb ik moeite met nederlands praten, tijdens het bellen naar Nederland. Ook heb ik zeker de 'cultuurshock' meegemaakt, zoals dat word gezegd en waar ik voor was gewaarschuwd.

Ondertussen heb ik ook al vele keren in een tuk tuk gezeten, in het begin best raar omdat het verkeer erg chaotisch is. De eerste avond hadden we afgesproken met twee ander meiden en gingen we ergens eten. We gingen met twee tuk tuks heen.We zeiden tegen de tuk tuk man dat we met de andere meiden samen waren en de tuk tuk man ging hun volgen. Alleen raakte we ze opeens kwijt. We moesten tijdens het rijden in elke tuk tuk kijken, wat erg moeilijk was. Voor degene die 'wie is de mol' kijkt, ik voelde me net een kandidaat in de aflevering van vorige week, waarbij ze opzoek moesten naar de andere in de tuk tuk.. ;)

Ik raak ondertussen al wel gewend aan het eten. Het is vaak erg spicy, maar goed te doen gelukkig. Al is het wel erg wennen om spicy eten te eten als ontbijt. Een tosti gevuld met spicy kip is dan niet erg lekker..
De moeder van het gezin maakt trouwens elke dag erg veel eten tijdens de lunch en dinner veel keuzes en elke dag anders.

Het nadeel is hier wel dat ik zelf mijn kleren moet wassen met de hand. Wat ik normaal al snel in de wasmand gooi thuis, doe ik nu nog een paar keer aan of ik gebruik ik mijn handdoek meerder malen.. Sorry mam.. :)
MAARRR we hebben vandaag een winkel met wasmachines gespot, dus mischien binnenkort maar daarheen! :)

Woensdag ging ik voor 1 keer werken op de Pre school waar Nanna werkt. Ik kwam op een groep met 60 kinderen en 1 lerares. Ze kon me hulp dus goed gebruiken. Ik gaf de kinderen de oefeningen en maakte de oefeningen in hun huiswerk boek. De kinderen waren erg schattig met allemaal hetzelfde uniform. Regelmatig kwam er een kind naar me toe en aaide over me armen, ik denk omdat ik blank was.

Donderdag kreeg ik een rondleiding in het weeshuis waar ik ga werken. Het was er erg primitief en de geur was niet lekker, ik hoop dat ik daar aan kan wennen. Morgen ga ik hier voor het eerst werken en hoor ik op welke groep ik kom.
Om 16.00 uur hadden we afgesproken met 9 andere meiden om de Adams peak te beklimmen. Dit was een hele hoge berg die we gingen beklimmen, ik dacht 5000 treden. Na een lange rit kwamen we om 23.30 uur aan op het punt waar we konden starten met klimmen. Eerst gingen we wat eten (ons diner). Al was er weinig keus en zag het eten er niet zo lekker uit.
Tijdens het eten viel de stroom ook nog uit, dus het was dineren met kaarslicht.
Om 01.15 uur gingen we starten met het lopen, zodat we optijd bovenin waren om de zon op te zien komen. Er stond een lange wandeling voor de boeg. Ik liep samen met een andere meid. We hadden afgesproken om niet veel pauzes te nemen, na ruim 2.5 uur wandelen waren we in de top, wat erg snel was. We hebben 1.5 uur gewacht tot de zon opkwam, het was erg koud boven, waardoor het wachten lang duurde.
Naar beneden was zwaar voor de knieen, maar beter als omhoog!
Het was een erg mooie ervaring! van te voren dacht ik, dat ga ik wel even doen, maar het was erg zwaar!! Vooral omdat we niet hadden geslapen en weinig hadden gegeten.
Tijdens het wandelen leek er geen eind aan te komen.
Op de terugweg konden we gelukkig slapen.

Gister hadden we met 8 andere meiden afgesproken om ergens te gaan raften. We hadden om 11.30 uur afgesproken bij de pizza hut.
Nanne en ik wilde graag nog naar het strand, waardoor we om 8 uur op het stand lagen voor een paar uur.
Het was erg wennen, omdat iedereen naar je kijkt. Hierdoor lagen we in het begin in onze kleren en langzamerhand deden we de kleren uit. In het begin was het niet zo prettig om in de bikine te liggen omdat we de enige waren, maar we probeerde ons niks van alle starende mensen aan te trekken.
Toen we op het strand lagen, voelde ik ineens wat op mijn voet, het bleek een klein aapje te zijn met een broek aan. Ik schrok natuurlijk erg want ik dacht als hij me maar niet bijt!! Er was een man die met het aapje aan de wandel was en hoopte dat we foto's namen en we geld gaven.

Om half 12 hadden we dan afgesproken met de meiden. We zouden met de bus naar Kithulgala gaan. Niemand kon vertellen hoe laat de bus zou gaan, waardoor we ruim 2 uur hebben gewacht. Het was een grote chaos omdat er veel mensen in de bus moesten. Iedereen was elkaar in de bus aan het duwen, waardoor we met veel mensen in de bus waren en uiteindelik nog niet iedereen mee kon...
Na een rit van ruim drie uur waren we in het plaatsje. Daar werden we opgepikt met een 'jeep' en konden we achterin de bak staan.
Het zou snel donker worden, waardoor we direct gingen raften. Het was leuk, maar wel kort.
Na het raften kregen we ons diner en s' avonds gingen we slapen in een tent.

Vandaag gingen we na het ontbijt de jungle in om van bergen af te glijden en van bergen in het water te springen. Met iemand van het rafting team. We hadden gelukkig helmen en zwemvesten aan.
Het was erg gaaf om te doen!
Nadat we weer bij de accomodatie van het raften waren, konden we ons omkleden, totdat de bus kwam. We dachten dat het wel een uur kon duren voordat de bus kwam, want dat weet je hier nooit zeker. Niemand rijd op tijden...
Ik besloot met twee andere meiden eerst een douche te nemen (langs de kant van de weg). Dit had ik beter niet kunnen doen, want tijdens het omkleden riep iedereen dat de bus er was. Snel stopte ik alle kleren in me tas en wikkelde ik de handdoek om me benen, gelukkig had ik mijn bovenkleren aan. Dus uiteindelijk zat ik met een handdoek om mijn benen in de bus...

Ik zie dat het een best lang verhaal is geworden, en nog heb ik niet alles verteld...maar om nou dingen te gaan wissen is ook niks..
Ik ga nu naar mijn gastgezin en vanavond gaan we naar een tempel. Het is volle maan, dus het schijnt speciaal te zijn. We zullen zien!!
Morgen start ik dan met werken in het weeshuis.
Ik zal over een aantal dagen weer wat gaan plaatsen!